Rafa kaldırdığım bir huyum vardır: Küsmek. Esasında şöyle bir geçmişe gittiğimde feci küsen bir herifimdir. Lakin son zamanlar bırakmıştım. Hatta rafta tozlanmaya başlamıştı. Lakin bugün yaşadıklarımı anlattığım geleceğimle ön görülerde ve tavsiyelerde bulunan bir kadın beni küstürdü.

Kime mi? Kendime…

Gittim rafa baktım bizim duygular hafif tozlanmış bir şekilde yerinde duruyor. Önce tozunu aldım ardından işledim bir bir yüreğime. Komik değil mi? Bence çok gülme sevgili blogcuğum sana da küserim.

Zaten bildiğim, zaten gördüğüm gerçekleri biri anlatınca daha bir başka oluyor. İlk başta isyan ediyorsun ama hafiften ayağını kaydırıyor. Sonra bir bir gerçekleri sana kabul ettiriyor.

Çok boş bir yazı oldu. Küstüm ya ondandır. Buyrun yazıyı boş bulanlar için bir video;

http://www.youtube.com/watch?v=Nmvd_YQFaNA

Bu da bonus;

http://www.youtube.com/watch#v=KQipey6JtW0&feature=related