İşten ayrılınca insanın kendine bol bol vakti oluyor. Cuma günü İş Bankası’nın fevkalade müzesine yanlışıkla yolum düştü. Kapıda -buyrun ne vardı- diye karşılansakta -kardeşim burası müze değil mi- deyip hızlıca bu polemiği atlattık. İçeride hiç kimsenin olmaması bir başka acı verici gerçek. Yoksa sadece ben mi işsizim ya da sadece ben mi öğrenciyim?

Kuruluştan günümüze kadar İş Bankasında neler olmuş, bizim için nasıl çalışmışlar gidip görebilirsiniz. Benim en çok dikkat ettiğim husus ise hazırlanan dilekçelerdeki ifadeler. Mesela her dilekçe şöyle başlıyor; Muhterem Efendimiz..

Çok muhterem efendilerimiz gidiniz görünüz. 🙂