Sabah gene erkenden işin yolunu tutmuş bulunurken bir minibüs faciası yaşadım. En arkada oturdum hemde en sağda. Bir daha oturursam namert olayım. Daha sonra kız geldi yüzüme baktı ben oralı bile olmasamda iki yanımdaki beyinsiz işgüzar” şöyle yanaşında kız otursun” dedi. Aramıza oturmak istemiyor hanfendi. Bir an ırz düşmanı,  tecavüzcü veya tacizci, sanki minibüste kadınları ellemek için fırsat kollayan bir yapım varmış gibi hissettim kendimi.

Madem bu kadar hassas bir kadınız taksi denen bir varlık var, lütfen ona bininiz. Olmadı erken kalkıp ilk durağa yürüyün ve orada ellenmeyeceğiniz bir yere oturunuz. Bununla da olay bitmedi tabii ki. Daha sonra bir çocuklu bayana yer verdim. O soğukta neden çıkarmış kundaktaki yavruyu dışarı bilemiyorum. Dedikodu yapacak komşu sıkıntısı yaşıyor herhalde ki bir yerlere gidiyor.

Ayakta sağolsun bir teyze ağzıma etti. Kambur bıraktı, öyle yolu bitirdim. Kendisine daha rahat bir yere geçmek için yol verdim o da beklediğim gibi yol verdiğim yerde öyle kaldı. En köşede sıkışıp kaldım. Teyze öteye git dedikçe geri zekalı babadan görme sapların kinci bir şekilde bakışlarına şahit oldum. Tek tek hepsi doğranabilir diye düşünmedim değil.

Lakin Allah var, ona hesap vermek var..