Bloglarda insanlar bazen ister istemez sırlarını paylaşırlar. İşte o yazıdan biri. Ben isteyerek ve haykırarak paylaşıyorum sırrımı.

Bağlı kalmaktan hep korktum.

Hepinize ailenizle bir ömür boyu mutluluk dilerim. Ben istemem kalsın. Bağlı olmak yürek ister, bağlı olmak zaman ister, bağlı olmak fedakarlık ister. İki tane sağlam felsefem var. Bir bu dünyada sadece sen varsın iki bu dünyada sadece sen yoksun. Yeri geldiğinde ilkini yeri geldiğinde ikincisini kullanıyorum. Mutlu olduğumda sadece ben varım diyorum, acı çektiğimde teselli olarak sadece ben yokum, herhalde ondan oldu diyorum. Uzun lafın kısası ben paylaşırken dahi korkarım, ya benim duygularımı suistimal ederseler. Paylaştığımda “ulan iyi güzel yapıyoruz ama ileride bu benim ağzıma edebilir” ihtimalinin hiç gözden çıkarmam. İster anam, ister babam, ister abim ister ablam, ister kardeşim ister dostum…

Bazen herşey planlandığı gibi gitmez ve sen yere düşersin. Bir yerin kırıldığında ilk cezayı kendine kesersin.. Keşke diyee.. Niye yazdım bunu bilmiyorum. Ama şu an benden başkalarıda varmış bu dünyada diyorum…