Yazamıyorum. Neden bilmiyorum. Uzun zaman oldu işte..

Aklıma eski günler geldi ondan karalayayım dedim. Küçükken (ilkokul zamanları) herkese küser yatak odasına gider önce ağlar ardından  keyfim yerine gelirdi. Nedenini bilmiyorum benim hayali arkadaşlarım vardı. Ordan burdan duyduğum ülkelerden. Hepside kızdı. Bir tanesi kumral, bir tanesi sarışın bir tanesi esmer birşey. Günlük hayatımda hiç aklıma gelmezken yatak odasına girdiğimde ağladığımı görüp gelirlerdi yanımda.

Onlarla saatlerce konuşurdum. Tommiks romanlarımı okurduk hep beraber. Hani arada para biriktirip (annem izin verdiyse) Türkiye Çocuk Dergisi aldıysam bambaşka olurdu. Birde üstüne babamın aldığı rulokat deposunu bulduysam fevkalede olmuştur günümüz derim.

“Neden hepsi kız ve ecnebi?” diye sorabilirsiniz. Cevap bilmiyorum.

Uzun uzun muhabbetimiz annemin kapıya bir defa tıklatıp içeri girmesi ile sona ererdi.

Ben o günleri çok özledim.